17 februari 2011 Dag 38

Laza - Vilar de Barrio 23 km
We lezen in de krant dat de pas die we eergisteren overgestoken zijn gesloten is voor alle verkeer en dat ook de pas die we gisteren per auto passeerden dicht is. Het is noodweer. We zijn hier op ongeveer 400 meter hoogte, moeten een bergje van ruim 900 meter over en dalen dan weer af naar ongeveer 400 meter. De sneeuwgrens ligt nu op 700 meter. We vertrekken in hevige regen langs de asfaltweg. De stemming daalt naar mate de regen valt. Na 4 km stoppen we even onder het afdak van een huis om in het boekje te kijken. "Wat loop ik hier in stromende regen te bewijzen?" briest Rob. We hebben de keus de camino te volgen, een steil pad omhoog dat boven weer op de weg aansluit, of de weg te volgen. Ik wil de weg volgen, want die is in ieder geval schoon gemaakt en vrees de modder en (smelt)sneeuw op het pad. Rob wil het pad nemen, maar wil niet alleen het pad lopen. Mokkend beent hij vooruit en snelt een paar kilometer verder een mooi bushokje met bankjes voorbij, waar we buiten de regen op adem hadden kunnen komen en onze chocoladecakejes hadden kunnen eten. Ik sjok er maar achteraan. Halverwege klaart het op. Boven blijkt het pad met 25 cm sneeuw bedekt, terwijl de weg schoon is met nauwelijks verkeer. In het dorpje Albergueria naar de bar Rincon de Peregrinos, waar Rob de koffie al op heeft. De eigenaar heeft al zoveel pelgrims langs zien komen, dat ik mijn verhaal dat we helemaal uit Sevilla zijn komen lopen achterwege laat. We hebben ons lesje geleerd. De eigenaar wil wel met ons op de foto en vraagt iedere pelgrim zijn naam en bezoekdatum op een schelp te schrijven die hij vervolgens eigenhandig ergens aan de muur schroeft. Met een glas wijn, jamon en chorizo bij de kachel fleurt Rob weer op. Hij geeft ruiterlijk toe dat mijn keuze van de weg beter was. Naar beneden nemen we het sneeuwpad, het gaat goed, iedereen tevreden. Bij het dorp Vilar de Barrio begint het weer te regenen en komen we in de meest luxueuze albergue tot nu toe. Wel stapelbedden maar ook vloerverwarming, prima douches, zitruimte en keuken voor 5 Euro per pelgrim. 's Avonds eten we er tegenover in een eetzaal bij een oud vrouwtje een prima maaltijd. Gallicische soep, ternera met huevos fritos en een fles wijn voor 10 Euro p.p. Vroeg naar bed, morgen lopen we bij zonsopgang.

zo wordt de was hier in de regen gedroogd

het pad dat wij niet namen

de weg die wij liepen

aankomst Rincon de Peregrinos

met de eigenaar op de foto

onze schelp wordt op de muur geschroefd

onze schelp rechtsonder

naar beneden

lieve Ivon